
In memoriam – Cees Meynen (1945-2025)
Met dankbaarheid voor zijn leven en met verdriet om zijn heengaan nemen we afscheid van Cees Meynen, medeoprichter, drager en warm hart van de Evangelische Roze Vieringen (ERV).
Een pionier met visie en moed
De oorsprong van de ERV ligt in een moedige oproep: in 1992 plaatste Trouw een advertentie waarin gezocht werd naar een plek waar evangelische of pinkster LHBTIQ+ -gelovigen als volwaardige partners welkom zouden zijn. Cees was de enige die op die oproep reageerde. Daarmee zette hij, samen met Hans Zellenrath, de eerste stap naar wat zou uitgroeien tot de Evangelische Roze Vieringen.
Wat begon met een kleine groep mensen rond de tafel groeide, mede dankzij Cees’ vasthoudendheid, geloof en openheid, uit tot een beweging van betekenis. Een plek waar mensen maandelijks samenkomen voor gebed, muziek, troost en ontmoeting – en waar ruimte is om helemaal jezelf te zijn, in verbondenheid met God en elkaar.
Bestuurder en pastor met een groot hart
Tot 2021 was Cees jarenlang bestuurslid. Hij stond voor vernieuwing, zoals hij zelf schreef: "Ik ben voorstander van verjonging en vernieuwing van de organisatie van de ERV." Tegelijkertijd bleef hij trouw aan zijn roeping: "De ERV heeft mijn hart en dat zal altijd zo zijn." Zijn werk in het pastorale team zette hij met liefde voort, net als zijn bijdrage aan de liturgieën.
Zijn zorgzame aanwezigheid en zijn oog voor mensen maakten hem tot een baken binnen de gemeenschap. Hij belde, luisterde, bad mee — zonder oordeel en met open armen.
Een nieuw thuis in de Oranjekerk
In 2020 verhuisden de vieringen van de Keizersgrachtkerk naar de Oranjekerk. Hoewel dat voor Cees een moeilijke stap was, vond hij er snel zijn plek. Zoals hij het zelf verwoordde: "In de eerste viering in de Oranjekerk waarin ik de paaskaars mocht binnen dragen, was ik gelijk verkocht door de warmte en de intimiteit die deze kerk (ondanks de grootte) uitstraalt."
Erkenning voor zijn inzet
Bij het 25-jarig bestaan van de ERV in 2017 ontving Cees de Andreaspenning van de gemeente Amsterdam – een bijzondere erkenning voor zijn jarenlange inzet voor een inclusieve geloofsgemeenschap. Hij was zichtbaar geraakt door de waardering en bleef er dankbaar voor: "Ik waardeerde jullie inspanning om dit te organiseren enorm”
Een leven in verbondenheid
Ook in zijn laatste jaren bleef hij zich inzetten, zolang zijn gezondheid het toeliet. In zijn eigen woorden: "Ik blijf natuurlijk mijn taken in het werk van het pastorale team en in het samenstellen van de liturgie voortzetten, zolang mijn gezondheid dat toelaat."
Cees sloot zijn e-mails aan bezoekers of ons vaak af met de woorden: "Verbonden in vriendschap en één in de naam van Jezus."
Zo zullen we hem blijven herinneren: als een vriend, een gelovige, een dragende kracht — iemand die de ERV in Amsterdam heeft gedragen en gebracht waar die nu is.
Moge Cees rusten in vrede — en moge zijn nagedachtenis een bron van troost en inspiratie zijn voor allen die hem kenden.
Dankdienst en afscheid
Op maandag 7 juli heeft er in de Oranjekerk in Amsterdam een dankdienst voor het leven van Cees plaatsgevonden. De begrafenis vond in besloten kring plaats.